Το βόρειο τμήμα της Πελλοπονήσου εποτελεί ένα φυσικό ορεινό, ανεξάντλητο πεδίο για κάθε είδους φυσιολάτρη!
Καταπράσινα φαρράγια , παραδοσιακά χωριά και φυσικά τα ιστορικά Καλάβρυτα μόλις δυόμιση ώρες απο την Αθήνα! Τα παλιά μονοπάτια όμως είναι αυτά που προσφέρουν απομόνωση και πραγματική εξερεύνηση σε όποιον αποφασίσει να τα ακολουθήσει – Εμείς τα ακολουθήσαμε!
Αφετηρία μας η Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου – Γαντζωμένη μέσα στα βράχια το χριστιανικό συγκρότημα το οποίο πρωτο – θεμελιώθηκε τον 4ο αιώνα δεσπόζει εντυπωσιακά με καταπληκτική θέα και εντυπωσιακό εσωτερικό διάκοσμο!
Αφήνοντας τη μονή η πορεία μας είναι εντονα ανηφορική στην αρχή και για περίπου 40 λεπτά πριν βγούμε σε παλιό χωματόδρομο τον οποίο ακολουθούμε για λίγο και αμέσως πιάνουμε το μονοπάτι!
Η θέα μας αποζημιώνει!
Περπατώντας ήδη 1.30 ώρα βγαίνουμε σε ώμο ομαλής πλαγίας, ανάμεσα σε δύο φαράγγια με καταπλητική θέα προς Παρνασσό & Ερύμανθο! Εδω πάνω ξεχνάς τα πάντα και αγναντεύεις!
Εχουμε πλέον μπεί για τα καλά στα πυκνά δάση του Χελμόυ και παντού γύρω μας ακούμε κελαηδίσματα απο πουλιά . Σιγά σιγά το χιόνι κάνει την εμφάνισή του θυμίζοντας μας πως ο Χειμώνας καλά κρατά εδώ!
Η κλιση πλέον είναι αρκετά ήπια και αυτό βοηθά καθώς το χιόνι είναι περισσότερο οσο κερδίζουμε υψος. Εδω βρίσκονται τα θερινά βοσκοτόπια για πολλούς ντόπιους κατοίκους ενω το χειμώνα μόνο για θαραλλέους πεζοπόρους.
Εχουμε διανύσει περίπου 10 χιλιόμετρα και πλέον το χιόνι ειναι παντού γύρω μας! Οι πλαγιές του Χελμού πλεόν άδενδρες και χιονισμένες δίνουν ενα αλπικό χαρακτήρα στο τοπίο – Μπροστά μας σε λίγη ξεπροβάλει η επιβλητική Νεραιδόραχη – Η φημισμένη πυραμιδοειδής κορυφή στο απόλυτο λευκό!
Η διιαδρομή μας τελείωνει στον κεντρικό δρόμο που ανεβαίνει απο τα Καλάβρυτα στο Χιονοδρομικό κέντρο. 12 χιλιόμετρα με πολλές εναλλαγές και φοβερές εικόνες – με συμμαχο τον καιρό – ικανοποίησαν και τους πιο απαιτητικούς! Στα επόμενα #pezoporistas