Ζαgora σημαίνει ο τόπος πέρα από το βουνό.Ετσι ονομασαν οι βλάχοι τα φημισμένα Ζαγοροχώρια. Εμείς επισκεφτήκαμε την περιοχή τον Νοέμβριο του 2021 και μέσα από ένα σύντομο οδοιπορικό θα σας μεταφέρουμε λίγη από την μαγεία των πιο όμορφων παραδοσιακών χωριών της Ελλάδας!
Προορισμός μας το χωριό Βίτσα. Χτισμένη σε υψόμετρο 800 μέτρων πρόκειται για ένα από τα πιο προσιτά χωρια του Ζαγορίου.
Η βίτσα είναι η πατρίδα πολλών Σαρακατσάνικων οικογενειών και χωρίζεται σε 2 οικισμούς – Βίτσα και Ανω Βίτσα.Τα πετρόχτιστα σπίτια της είναι πλήρως εναρμονισμένα με το φυσικό περιβάλλον.
Η πλατεία του χωριού , ένα φυσικό μπαλκόνι με θέα, εντυπωσιάζει με την παρουσία του αιωνόβιου πλάτανου ο οποίος υποστηρίζεται με δοκούς και περιτριγυρίζετε από όμορφα καφέ και ταβερνάκια!
Το τοπίο χαρακτηρίζεται απο αλλεπάληλους λόφους με πυκνή βλάστηση και πολλά είδη θάμνων αλλα και καρποφόρων δέντρων.Το βουνό Μιτσικέλι δημιουργεί ένα φυσικό τείχος ανάμεσα στα Ζαγοροχώρια και την πολη των Ιωαννίνων.
Ακολουθώντας τον κεντρικό δρόμο που οδηγεί στο Μονοδένδρι και λίγα χιλιόμετρα μετά το χωριό θα βρεθούμε στο μοναδικό πέτρινο δάσος!
Ενα γεωλογικό φαινόμενο το οποίο χαρακτηρίζεται απο τα αρχαιότερα πετρώματα του πλανήτη σχηματίζει πραγματικά δέντρα απο στρώματα πλάκας. Το τοπίο μοναδικό και εμείς δεν χάνουμε την ευκαιρία για περπάτημα.
Μπορείς να περπατήσεις σε διαφορετικά τμήματα του δάσους ανάμεσα στους γεωλογικούς σχηματισμούς. Προσοχή μην αφεθείς στη μαγεία του τοπίου και χάσεις τα σημάδια των μονοπατιών.
Τελευταία στάση πριν επιστρέψουμε στο Μονοδένδρι είναι φυσικά το σημείο θέασης Οξυά, της χαράδρας του Βίκου – Της βαθύτερης χαράδρας της Γης!
10 λεπτά οδικώς από το χωριό , υπάρχει χώρος – όχι πολύ μεγάλος – όπου μπορείς να παρκάρεις το αυτοκίνητό σου και με μόλις πέντε λεπτά περπάτημα να βρεθείς κυριολεκτικά κρεμασμένος πάνω από το διάσημο φαράγγι!
Η χαράδρα του Βίκου καθως και τα Ζαγοροχώρια έχουν ενταχθεί στον κατάλογο της UNESCO ως μνημεία παγκόσμιας φυσικής και πολιτισμικής κληρονομιάς.
Από το σημείο αυτό , όπου τελειώνει και ο ασφαλτόδρομος επιστρέφουμε στο φημισμένο Μονοδένδρι!
Το χωριό βρίσκεται χτισμένο στα 1060 μέτρα υψόμετρο και είναι πραγματικά ένα αριστούργημα της ηπειρώτικης αρχιτεκτονικής. Απο την πλατεία του χωριού ξεκινά επίσης το μονοπάτι πρός την χαράδρα του Βίκου το οποίο διαρκεί 5 ώρες αλλά και ένα μικρότερο προς το χωριό Κήποι.
Πίσω στη γραφική Βίτσα όπου μετά τη διανυκτέρευση μας απολαύσαμε το πρωινό μας και ξεκινήσαμε , λιγο μετά την πλατεία για νέες περιπέτειες.
Η σήμανση μας πληροφορεί για τα κοντινά μονοπάτια και εμείς ακολουθούμε αυτό που οδηγεί στο Γεφύρι του Μίσιου.
Τμήμα του Epirus trail το μονοπάτι κατηφορίζει απο το χωριό ήπια ακολουθώντας την σύνδεση περασμένων δεκαετιών απ όπου και οι χωρικοί μετακινούταν.
Η θέα στους γύρω λόφους είναι μοναδική , το δάσος ολοζώντανο και εμείς δεν μπορούμε παρά να αποθανατίσουμε το μαγικό τοπίο.
Μετά από 30 λεπτά πεζοπορία φτάνουμε στο πέτρινο γεφύρι του Μίσιου. Το δίτοξο γεφύρι κατασκευάστηκε το 1748 απο τον Μονοδενδρίτη Αλ. Μίσιο.
Περνώντας απέναντι από τον ξεροπόταμο φτάνουμε σε διασταύρωση με σήμανση η οποία μας πληροφορεί αριστερά πάνω για Κουκούλι και δεξιά για το γεφύρι του Κοκκόρη.
Εμεις επιλέγουμε να ανηφορισουμε προς Κουκούλι και μετά από 40 λεπτά ανάβασης φτάνουμε πλέον στον κεντρικό δρόμο μόλις 500 μέτρα από το χωριό.
Το Κουκούλι είναι ένα μικρό αλλά αρχιτεκτονικά επιβλητικό χωριό. Εδω δε θα βρείς πολυτέλειες και μεγάλα ξενοδοχεία αλλά πραγματική Ζαγορίτικη φιλοξενία.
Λιγοι άνθρωποι ζουν εδώ τη χειμερινή περίοδο και έναν από αυτούς θα τον βρείτε στην πλατεία με τον επιβλητικό ναό της Κοίμησης θεοτόκου χτισμένο στα τέλη του 1700 με μοναδικές τοιχογραφίες.
Το καφενείο του Βικογιατρού , κ. Κοντοδήμου , είναι πραγματικά ένα στέκι άλλης εποχής.
Γεμάτο με κάθε λογής σκευάσματα, αιθέρια έλαια και ματζούνια προσφέρει αναπάντεχη θαλπωρή στον επισκεπτη.Απο την πλατεία του χωριού μπορείτε επίσης να περπατήσετε εως το γεφύρι Κοκόρι μεσω μονοπατιού.
Επόμενη και τελευταία σταση μας στα Ζαγοροχώρια το φημισμένο Παπιγκο. Πριν όμως ο δρόμος μας οδηγήσει σε αυτό συναντάμε αρκετα όμορφα χωριά του Ζαγορίου στην πορεία μας .
Οι Ασπράγγελοι ,τα Ανω Πεδινα , ο Ελαφότοπος αλλά και η γραφική Αριστη μας εντυπωσιάζουν με τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα και την διαχρονική τους ομορφιά.
Αφου περασουμε απο τον Βοϊδομάτη και μετά από αλλεπάλληλες στροφές το τοπίο αγριεύει καθώς οι πύργοι της Αστράκας καταφυτοι απο βλάστηση που θυμίζουν ζούγκλα του Αμαζονίου παρά ελληνικό τοπίο.
Σε μόλις 40 λεπτά από τη Βιτσα φτάνουμε στο μεγάλο Πάπιγκο και αφήνοντας το αυτοκίνητό μας στην πλατεία πριν το χωριό. Χτισμένο στα 958 μετρα υψομετρο διατηρεί και αυτό με τη σειρα του τον παραδοσιακό χαρακτήρα της περιοχής.
Εδω δε θα δεις περίεργα χρωματα και στέγες. Μονο πολύχρωμους κήπους και όμορφα λουλούδια στις αυλές των κατοίκων. Η πέτρα είναι κυρίαρχη σε όλα τα σπίτια.
Απο το χωριο ξεκινούν τα μονοπάτια προς τις κορυφές της Τύμφης αλλα και το ορειβατικό καταφύγιο στα 1950μ. Φυσικά η διάσημη δρακόλιμνη προσελκύει εκατοντάδες επισκέπτες κάθε χρόνο και σίγουρα είναι ένας από τους επόμενους προορισμούς μας!
Χρήσιμες πληροφορίες
- Εαν αποφασίσετε να ταξιδέψετε εκτος εποχής στα Ζαγοροχώρια επικοινωνήστε με τοπικούς ξενώνες και εστιατόρια σχετικά με τη λειτουργία τους
- Στο χωρι΄ο Βίτσα προτείνουμε να μείνετε στον παραδοσιακό σαρακατσάνικο ξενώνα Φιλύρα.
- Στο Μονοδένδρι πιείτε ε΄να καφέ στο πολύ ζεστό και όμορφο Αρκτούρο.
- Εξοπλιστείτε με ζεστά ρούχα και ένα καλό αδιάβροχο!
- Στο Πάπιγκο αφήστε το αυτοκίνητό σας στην πλατεία του χωριού και περπατήστε σε όλο το χωριό.
- Εαν έχετε χρόνο επισκεφτείτε τις Σαρακατσάνικες στάνες στη θέση γυφτόκαμπος.
- Δείτε το προτεινόμενο πρόγραμμά μας στα Ιωάννινα ε΄δώ https://pezoporistas.gr/el/tour/ioannina-cultural/