Φύση: Στο βωμό του like

Τεχνολογική εξέλιξη, Αστικός τρόπος ζωής, πανδημία, κλιματική αλλαγή, προσωπική προβολή, ανάπτυξη, instagram, facebook, like, ΚΙΝΔΥΝΟΣ…Τι είναι πραγματικά ωφέλιμο για εμάς τους ίδιους? Τι είναι πραγματικά ωφέλιμο για την ίδια τη φύση? Ποιος κερδίζει και τι χάνεται μέσα από αυτή την συνεχής προβολή και το παιχνίδι εικόνων που διαδραματίζεται καθημερινά μέσα από τα ηλεκτρονικά μέσα?

Χιλιάδες φωτογραφίες κατακλύζουν τα social media προβάλλοντας εικόνες οι οποίες , καλοπροαίρετα σκεπτόμενοι, αναδυκνείουν  το μεγαλείο της φύσης .Παρθένα τοπία ,  βουνοκορφές , ποτάμια και πυκνά δάση, εικόνες, στιγμές, και προσωπικές εμπειρίες αποθανατίζονται με τον ένα η με τον άλλο τρόπο.

Ο ενναλακτικός τρόπος ζωής είναι της μόδας!Πράγμα λογικό, ειδικά σε περίοδο πανδημίας , η αστική ζωή πιέζει χωρίς ποιοτικά αποτελέσματα ως προς τη διαβίωση των ανθρώπων και η μόνη αντίδρασή μας , ως φαίνεται, είναι ένα κινητό ανα χείρας και φύγαμε!

Σπάταλα, ανεκπαίδευτα, ασυνείδητα, αλλά και επικίνδυνα πολλές φορές αναζητούμε το καλύτερο ‘spot’ για την φωτογραφία που θα αυξήσει τα like, τα comments , και τα μπράβο απο γνωστούς και αγνώστους. ( αν ήταν στο χέρι μας ακόμα και απο τα ζώα θα θέλαμε αντιδράσεις  )

Και η εκδρομή μας στη φύση συνεχίζεται με ένα και μονο σκοπό, ΤΗΝ ΕΥΡΕΣΗ ΤΟΥ ΕΠΟΜΕΝΟΥ HOT SPOT

Τί είναι γύρω μας? Τί βλέπω ? πως έφτασα εδώ? Ποιός με φωτογραφίζει ? Ποιον ενοχλώ? Τι επιδιώκω? Τί κερδίζω?

Ποιος νοιάζεται, το instagram περιμένει και εγώ θα ανταποκριθώ.

Έτσι λοιπόν έχει δημιουργηθεί η σημερινή ΄εναλλακτική- φυσιολατρική’ κουλτούρα.Μια κουλτούρα που αντικατοπτρίζει , όπως όλα δείχνουν, οχι την πραγματική  ανάγκη για ανακούφιση από τα άγχοι του καθημερινού αγώνα αλλά για την αυτοπροβολή.

Αυτοπροβολή και μεγέθυνση του εγώ χωρίς κανένα ουσιώδες υπόβαθρο.

Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι το φαινόμενο , ‘ είμαι ό,τι δηλώνω’ ( στο fb- instagram ) , όπου ο καθένας μπορεί να αυτοπροσδιοριστεί ως πάπας στη θέση του πάπα.

Στις μέρες μας η αξία ενός ατόμου και ο κοινωνικός σεβασμός ορίζεται από το σύνολο των followers στην προσωπική του πλατφόρμα.

Κατά την προσωπική μου άποψη όλη αυτή η τάση ενέχει κινδύνους. Κινδύνους που αφορούν οχι μόνο τη φύση αλλά εμάς τους ίδιους και τους συνανθρώπους μας.

Ως προς τη φύση η απειλή ,πέρα από προφανής, είναι και συγκαλυμμένη . Γιατί?

Μα φυσικά γιατι τεχνολογική ανάπτυξη χωρίς εκμετάλλευση της φύσης εχει αποδειχθεί πως ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.

Δρόμοι, πίσσα, δίκτυα, καλλώδια , κεραίες , τσιμέντο , όλα στο βωμό της λεγόμενης ανάπτυξης και του γρήγορου internet. Με λίγα λόγια όλα για χάρη της φωτογραφίας. Μια φωτογραφία που θα βγεί απο ένα κινητό των 250- 100 ευρώ , με περιορισμένο χρόνο ζωής και τεράστιες απαιτήσεις ενέργειας για τη δημιουργία του. Κεραίες και τσιμεντοποιήσεις παρθένων οροσειρών , και άλλες κεραίες , και άλλες , και άλλες , και άλλες…

Φυσικά η όλη κουλτούρα ΄τουρίστα’ έρχεται για να δώσει τη χαριστική βολή στο περιβάλλον που με τόση ‘λαχτάρα’  προσεγγίζουμε.( Για μια φωτό)

Ως προς τον άνθρωπο το πρόβλημα είναι εξίσου βαθύ.Φαίνεται πως μέσα απο αυτή τη διαδικασία επιδιώκουμε και αναπαράγουμε μια υποκουλτούρα.  Προσεγγίζουμε τη φύση γιατί είναι ‘της μόδας’.  Δεν την αναγνωρίζουμε , δε τη μελετάμε, δεν παρατηρούμε ούτε επιμορφωνόμαστε κοντά της. Αντιθέτως κάνουμε το ΄κομμάτι μας’. 

Ξεγελάμε το ίδιο μας τον εαυτό θέλοντας να αποδώσουμε εύσημα σε μια ψεύτικη προσπάθεια αρμονικής συνύπαρξης με τη φύση.

Κινδυνεύουμε για μια φωτογραφία στην άκρη του γκρεμού η σε παγωμένο χιόνι με σκοπό μόνο και μόνο τη δημοσίευσή της.Με σκοπό να δείξουμε τα καλλίγραμμα οπίσθια μας…Αρα η φωτογραφία  αυτή για ποιόν λόγο έχει τόσα πολλά like? ( ρητορική ερώτηση)

Ακόμα πιο σοβαρός είναι ο κίνδυνος όταν πιστεύουμε πως μπορούμε να κάνουμε πράγματα για τα οποία δεν έχουμε εκπαιδευτεί καθώς και να ‘καθοδηγήσουμε ‘ ανθρώπους βαθειά μεσα στη φύση. Το κέρδος δεν είναι πάντα ο σκοπός αλλά ακόμα και με παρείστικη διάθεση η προσέγγιση της άγριας φύσης αποτελεί ξεχωριστό κεφάλαιο, εκπαίδευση και αφοσίωση.

Δυστυχώς , προσωπική μου άποψη,η αντίδρασή μας στον αστικό τρόπο ζωής μοιάζει ανίκανη να καλύψει τα όποια συναισθηματικά και περιβαλλοντικά κενά έχουν δημιουργηθεί με την έκρηξη της τεχνολογίας .

Η τάση για επιστροφή στο παρθένο και αμόλυντο δείχνει να στερείται ωφέλιμων κινήτρων αλλά και οράματος. Κάποιες λίγες συλλογικές προσπάθειες είναι σημαντικές αλλά θα χρειαστούν και άλλες. Περισσότερες από όσες οι κεραίες που μας περιβάλλουν.

Παναγιώτης Κουτσιούμπας- Συνοδός βουνού

ΥΓ. Δεν στοχοποιώ σε καμία των περιπτώσεων την τέχνη της φωτογραφίας μέσα απο την οποία ο άνθρωπος πάντα προσέγγιζε με σεβασμό τη φύση. Όλες σχεδόν οι περιπτώσεις για οικολογική δράση έχουν αναδειχθεί απο σημαντικούς φωτογράφους και κινηματογραφιστές.

Comments are closed.